The Beautiful South – Rotterdam (Or Anywhere)
Op de geboortedag van mijn vader houd ik veel positieve gevoelens over aan de laatste anderhalve week, weliswaar tot afgelopen woensdag, maar daarover later meer. De SLC-gesprekken met ‘mijn’ klas verliepen via Facetime in plaats van bij Avans, in een witte ruimte met witte meubels. Niet dat Facetime heilig is ten opzichte van face to face gesprekken, maar over het algemeen waren de gesprekken wat meer onbevangen en wat vrijer, voor studenten en mij. De reden om het zo te laten verlopen is dat ik op deze manier mijn energie beter kan verdelen. Ik had ook een vergadering via Facetime maar dat was een ander verhaal 🙂
Ook werden vorige week de certificaten van de propedeuse van CMD uitgereikt. Bart presenteert de middag en samen met Marja, Suzanne en Brian neem ik plaats aan de tafel waar studenten, na controle, hun certificaten tekenen. Nadat ze door Bart naar het podium zijn gehaald kunnen studenten kiezen bij wie ze hun certificaat checken en ondertekenen. Een aantal studenten kiest voor mij om mooie wederzijdse woorden te delen en soms, zoals Meghan die mijn hand vastpakte. Het deed me veel.
Overhandiging certificaat aan Meghan
Daarna ook nog even gezellig met Brian en Marja naar het Grand Café geweest waar veel studenten met aanhang aanwezig waren. Met een aantal studenten nog even kunnen praten.
Jasper, mijn zwager, heeft de 50 gehaald en viert dit met een Abraham feest in Elshout. Het was een leuke avond maar ik moest jammer genoeg bijtijds weer weg.
Sylvia kookt heerlijk en we hebben samen met Marja en Marian al etend en kletsend een gezellige avond met veel Beatles op de achtergrond.
Wilma kwam op bezoek, we hebben in de tuin herinneringen opgehaald, over ons en over AKV|St.Joost. En een aflevering van On the air gekeken.
David Lynch – On the air
We besloten op 21 september er weer eens tussenuit te gaan en kozen voor Rotterdam, toch iets meer het Manchester van Nederland. We boeken een hotel vlakbij het station en heel dicht bij Burgertrut, een geweldig veganistisch restaurant met een goede krakerssfeer. Op zaterdag hebben we vooral geshopt. We eten en drinken in in Metropole café NRC, ontspannen sfeer vooraan in de Witte de Wit straat. En zoals op zoveel plekken in Rotterdam, met verschillende veganistische opties. Op zondag bezoeken we drie musea en ‘doen’ we de Euromast.
Bij Museum Boijmans Van Beuningenkom ik curator Alexandra van Dongen tegen. We zijn sinds mijn meesterproef vrienden op Facebook, maar dit was de eerste face-to-face ontmoeting. Er was er een tentoonstelling over de olieverfschetsen van Rubens (Marian: gaaf, Ik: boring) en de expo Anima Mundi.
Anima Mundi toont bezielde voorwerpen. We zien de emotionele relaties met objecten zoals robots en kunstwerken en over het verlangen naar eeuwig leven. Check de podcasts hier.
Bij Het Nieuwe Instituut zien we de onderzoekstentoonstelling Work, Body Leisure. Hierin worden logica en relaties die het fysieke en sociale landschap van werk en arbeid in Nederland bepalen, opnieuw gedefinieerd door machines, gegevens en interfaces. Een voorbeeld is Sporthuiscentrum, vroeger een vakantieoord om uit de stad te ontsnappen, nu een thuishaven van gescheiden huwelijken en arbeidsimmigranten. De stad heeft het natuurpark ingehaald. Check hier.
Bij de kunsthal was, naast Victor & Rolf (petje gescoord en interessanter dan vooraf gedacht) de expo Actie ßàReactie over 100 jaar kinetische kunst. Bewegende kunst voor alle zintuigen, een aanrader!
Lazlo Moholy-Nagy – Ein Lichtspiel Schwartz-Weiss-Grau (1930)
En tenslotte als echte toeristen in de Euromast geweest, tot bovenin. Mijn energielevel was 0 en ik kwam nauwelijks vooruit, ook een nieuwe aparte ervaring. Gelukkig was het voor een groot deel een seated experience. Het uitzicht was mooi en na de experience hebben we een tijdje in het café/restaurant doorgebracht.
Foto Euromast
Het weekend erna is er in het Klokgebouw op Strijp-S de Eindhoven Maker Faire. Ieder jaar een vast gegeven in de agenda. Mooi dat het evenement blijft groeien en leuk om Pieter Floris en Berry de Jong weer eens te spreken. Bij Brouwerij & Proeflokaal Het Veem in de Vershal besluiten we de dag. Mooi weer gehaald!
Ik twijfel om mijn mooie Nissan 100NX te verkopen, mocht Marian deze geweldige auto niet over willen nemen. Door de medicijnen (waaronder de medicinale wiet) mag en kan ik geen auto meer rijden, hoewel…
Van Kooten en De Bie – Keek op de Week: High rijden
Dan, weer down to earth. Woensdag 26 september was ik echt heel ziek. Ik hield niets binnen en moest veel overgeven. Na de CT scan van 27 september volgde een gesprek met de behandelende artsen over de voortgang van de chemo. Het verliep anders dan we hadden gehoopt. Een groot deel van de kanker lijkt nu stabiel, maar ze zien ook nieuwe plekjes in mijn ribben waarvan ze vermoeden dat het uitzaaiingen zijn of dat ik iets heb geforceerd. Ook is er een verdikking bij mijn nieren gevonden wat nader onderzocht moet worden. De chemo is nu in ieder geval voor twee weken uitgesteld en na de echo een dag later wordt de Nvalt 22 studie afgesteld.
De chemo heeft te weinig teweeggebracht. K omdat we zes weken verder zijn en er sinds de conclusie van 13 juli er weinig constructiefs is gebeurd. Vandaag zit ik in het grote overleg en aankomende vrijdag heb ik weer een scan en een echo. Vandaag belde ik met de arts van de pijnpolie (de pijn wordt erger) en hij kwam tot de conclusie dat dit het was. Voor mij is duidelijk dat de medicijnen die ik nu heb het volledige pallet vormen, alle kleuren zijn reeds aanwezig.
Robert – The art of dying (jaren 90).
Oh man, wat erg dat laatste stukje over de pijnmedicatie. Dat sloeg ff on als een bom!
Ik vind het erg fijn om te horen dat jullie nog leuke dingen doen maar de rest wat je meemaakt is niet leuk… heel veel succes morgen!
Liefs,
Hanny
De pijnmedicatie is op 15 oktober nog wat uitgebreid met een eenmalige bestraling, hoewel het op dit moment nog als een ‘pijnversterking’ aanvoelt.
“Art of dying” ….
Tijdens het lezen van je blog werden we blij dat jullie samen toch nog leuke dingen kunnen doen.
Na het lezen van het gedicht…………..
tranen …..om jullie.
Liefs
Anneke en Floris.
Dat blijven we ook doen, zolang het kan!
Liefs, Robert en Marian.
Het is wel heel triest nieuws wat de pijnpolie aan geeft. Geen andere medicijnen die jouw nog redelijk zouden kunnen helpen. In gedachten zijn we bij jouw en Marian en wensen jullie sterkte.
Dank jullie wel!
Lieve Robert en Marian.
Ik ben er eigenlijk vooral stil van. Dat je dan op zo’n moment van beperkte energie in staat blijkt op een gevoelige en inventieve manier tot expressie te komen. Alles wat je aan vermogens in je draagt is ten volle met schoonheid en liefde daar, behalve een gezond lichaam.
Ik wens je en jullie licht en liefde in je en om je heen. Veel liefs Maria
Lieve Maria,
Dank voor alles,
Robert
Lieve Robert en Marian, Ik denk aan jullie. Niels XXX
Lieve Niels,
Thanks!
Keep on doing the things that make you happy and that bring you joy. Thinking of you both.
Thank you Jennifer
Lieve Robert,
Met pijn in ons hart hebben we je blog weer even bij gelezen. Idd zoals meerdere al hebben gezegd in hun reacties; geweldig te zien dat jullie er samen lekker op uit gaan. We hopen dat jullie dit nog lang kunnen doen en kunnen genieten van elkaar! Wij denken aan jullie! Heel veel liefs, Danijel Angelique en de kids xxxx